A-rèir figearan sianal a ceithir, tha barrachd na millean
ann am Breatainn aig a bheil Hoarding Disorder.
Mar aon a-mach à gach còig
ann an Alba. Tha mi daonnan air a bhith den bheachd gu bheil an
àireannach mu thimicheall ort na dealbh de na tha dol taobh a-staigh an
eanachainn agad. Mar sin ‘s beag an
t-iongadh gu bheil haorders, mar as àbhaist a’ fulang fo dhuilgheadasan inntinn
eile.
’S tinneas dha-rìribh a th’ ann a thigeas an àird nuair nach
eiler a’ dèiligeadh le na faireachdainn a th’ aca. Mar as àbhaist thathar aonarachd, ach airson
an fheadhainn aig a bheil clann, b’ urrainnear an caill ma tha an taigh ann an
staing ro chunnartach. Tha an
àrainneachd aca gun fheum mar taigh- chan urrainear biadh a chòicearachd agus
ma tha cho duilich sin, b’ urrainn gun tèid a mharbhadh san sgudal.
Ach chan e rud ùr a th’ ann an Hoarding. Smaoinich air beathaichean a chruinneachas
biadh thar a’ gheamraidh agus an robh fhios agaibh gu robh Hoarding Disorder
aig sìobhaltas nan Ròmanaich. Mus do
‘thuit’ Roma, chùmar buillion am falach.
(Cuimhnich nuair a rèic Gordon Brown an òr – uill ’s dòcha gu robh e
eòlach air sgrìbhinn Tacitus agus nach robh còir againn gearain!) Ach tha dìofar mòr eadar a bhith a’
cruinneachadh stuth a thig gu feum agus a bhith a’ cumail rudan a tha gu tùr
gun fheum.
Agus ma tha tuilleadh ’s a chòir agaibh feumaidh tu ràdh
ruibh fhèin; A bheil e gu feum? Cuin a
chleachd mi e mu dheireadh e? Agus mur
nach eil e feumail tilg air falbh e! Bidh
mi a’ sadail a-amach aodach a th’ agam fad na h-ùine ach seachd gur ann anns na
bùithean-caithrinis a bhithinn gan ceannach tha mi an dùil gu bheil nas fhasa
dhomh. Ach a-rèir coltais, a nigheanan,
tha ceithir pìosan aodaich againn uile sa phreas nach robh oirnn a-riamh..
’s dòcha gum bu chòir dhomh ràdh gu bheil ‘trioblaid’ no dhà
agam ris a sin. Uill chan chanainn-sa
sin mum dheidhinn, ach nuair a
fhuair mi fhèin is mo bhràmair àite còmhla bha rud no dha aige-san ri
ràdh. Mar eisimpleir bha dà phoit teatha
agam - fear lathail àbhaisteach agus
fear eile eireachdail a chùm mi gu sònraichte agus a chleachdainn nuair a
chuireadh mo charaidean cèilidh orm. Ach
oh no, cha robh esan toilichte leis a sin, agus seachd gu robh mi nas bu
mheasaile air sna bha mi air a’ phoit, thug mi a’ phoit àlainn dha mo
charaid. Ach sa làimh eile bha sia
botalan deug conditioner agam, barrachd na fichead botalan deodorant agus
iomadh rudan eile. Cheannaich mi iad
nuair a bha ‘offer’ a’ dol, mar sin fhuair mi gach fear dhiubh leth phrìs. Bha mise moiteil leis cho caomhnach ’s a bha
mi, ach bha mo bhalach den bheachd gu robh mi às mo chiall!
No comments:
Post a Comment